પ્યાસના  શમણાં  લઈને  સૂતો  તો  ને  જિંદગીએ  અંજળની  વારતા  માંડીજોઈ મારી પ્યાસની એ તીવ્રતા ને ખુદ દરિયાએ ખારા જળની વારતા…

ખુદ-બ-ખુદ દીવાનગીમાં  એને  કજા  ઉપર ક્યામતને સજાવી હશેને ઈબાદતથી મજાર પર કૈંક જન્મોથી સજદા અહીંયા નિભાવી હશે કૈંક  સગડ  મુમતાજની…

ફળિયે  પગના  પડઘા  રહી  જાય  એ કણક્ણને શું કરુંરોજ પડઘાઈ વમળ જે વણી જાય એ આંગણને શું કરું વાત મનમાં…